Gel seninle biraz iş hayatını analiz edelim. Her iş başlığı uygundur konumuz için. Eminim senin iş hayatında da vardır bu durum. Mesele, ego savaşları ortasında kalmış üç beş doğal insan zavallıları.
E zavallıyız tabii. Tipimiz efendi değil, çenemiz lök lök ortalıkta haykırıyor diye tüm gerçekleri, gram sevilmeyiz şu iş sektöründe.
Ego okşamanın kenarından köşesinden geçememek…
Ah be yavrum en büyük sorunumuz bu bizim!
“Ben aptalım, en iyi olan sensin!” Ağzımızdan çıkmayan şu cümle için ne kavgalarımız oldu şimdiye kadar.
Mutluyuz çünkü anladın mı? Hiçbir iş yeri ve hiçbir iş ortamının son olmadığının da gayet tabii farkındayız.
Kimse babasının hayrı için çalışmaz. Daha çok para veren yere, anında gider herkes. Kimse kimseyi kandırmasın şimdi. Bakarsın şartlara, incelersin, araştırırsın, uygun buldu mu da kaçar gidersin ardına bakmadan. Hayır yani burası benim babamın tripleri niye? Anlatabiliyorum değil mi?
Öyle 90’lar dizilerinde olduğu gibi bağlı ekip tripleri ne yazık ki hiçbir yerde yok. Çağımızın en büyük problemi “ego” çünkü.
Mutsuz insanların ardına sığındığı pek sevimli duygu molozu bu ego. Buna bir de telaşlı vb. karakteristik özellikler eklenince amaaann gelsin adama sinir krizi geçirten durumlar.
E şimdi sen de ben de iş ortamının “naif” bebekleri olmadığımız için daima problem yaşıyoruz toplantı masalarında.
He toplantı masası demişken, hala Americano olmadan oturmam o masaya bilesin! 🙂
Ah gizli işsizlik. Para kazanırken kafayı yiyen bir nesil olduk çıktık. Hayır Sabancı’nın torunu olsak tamam da, değiliz işte. 🙂
Bak bak bak! Kafasıza bak! Hem Sabancı’nın torunu değil, tek bir torpili yok, hem de çenesi maşallah pabuç kadar! 🙂
He valla öyle. Ne özgüven ama… Kürdanı ağzında gezen kız mı olur? Topuklu ayakkabının sesini de hala duyamadık Ezgi Hanım? Hayırdır? Yoksa içinizde bir yerlerde isyankar birisi mi yatıyor he?
hahahaha. Ne kız ama… Herkesi çıldırtıyor. 🙂
Ego varsa ben okşamam anam, olura okşamadığım için kızarsan bana kavga ederiz benden demesi. Bırak işte beni bana. Etraf bu kadar yalaka doluyken, şurada kalmışız üç beş kişi bulaşma bize.
Ah iş hayatı. Ah paranın gücü. Ah kölelik. Sen ne boş muhabbetlere kadirsin 🙂 Çok konuştum yine.
Selametle…
