İstanbul öylesine büyük ve karmaşık bir şehir ki; her tip, her nesil, her renk ve her kişilik adım başı gösterir kendini.
Beklemediğin anda önüne atlayan tinerci çocuklar, köprülerde yerde sürünen dilenci abi-ablalar, agresif toplu taşıma elemanları, dur-kalk metodunun hakim olduğu leş trafik hali ve sürekli koşturan insanlar.
Öncelikle bir kadınsan ve bu kuralları bilmiyorsan karşılaşacakların seni pek bi’ dehşete düşürecektir bilmelisin.
İstanbul’a yolun düşerse yaşayacağın olası halleri 5 maddede yazacağım şimdi. Belki gelme fikrinden caydırırım da bu şehri birazcık kurtarırım kalabalıklaşmadan…
Unutma; İstanbul’da kadın olmak, Superwoman olmayı gerektirir…
Madde/1
Evden çıktığın andan itibaren çantanı salına salına yürüyerek koluna takamazsın. Olası kapkaç durumuna önlem almak adına telefonu bir yere, cüzdanı bir yere koyar; çantanı da öyle bir tutarsın ki ıslak mühürle eline işlenmiş gibidir. Sımsıkı ve sert. Arkana 5 adımdan öte yaklaşana seri katilmiş gibi ani dönüşler yaparak bakar, bir kıllanma halinde olursun. “Ne işi var şimdi bunun peşimde?” “Yoksa bir yerde kıstırıp tecavüz mü edecek?” “Allah’ım yoksa çantamı almaya kalkacak ve ben metrelerce sürüklenecek miyim?” Bunlar gibi yüzlerce soru beynini kurcalar. Sonunda her birimiz mükemmel senaryolar yazan bireylere dönüşürüz.
Madde/2
Öyle kadına öncelik, yer verme, buyurun siz geçin hallerini burada beklersen dünyanın en büyük düşünü kuruyor olursun. Hele ki bir toplu taşıma aracına binmeye çalış; tıklım tıklım ortamda ayakta kalmayı dene de o zaman anlarsın ne demek istediğimi. Oturan biri ineceği an, utanmasa inenin kucağına atlayacak adamlar gördüm ben. Olura bir metrobüs, ne bileyim bir otobüs maceran olacaksa umutlanma sakın. Narin ayakların, fönlü saçların özellikle 07:00 – 09:00 / 17:00 – 19:00 saatleri arasında asla bir anlam ifade etmez İstanbul adamlarına. Kaskını tak, zırhını geçir ve öyle bin araçlara.
Madde/3
Velev ki binebildin metrobüs ya da otobüse ve yer de verilmedi. Ayakta durmakta zorlanıyor, tutunacak tek bir direk bulduğunda da yapışıyorsun. Ancak sen böyle ayakta kalma telaşı içindeyken birden kalçanda bir şey hissediyorsun. O da ne? Yoksa bir adam sana sürtünüyor mu? Sanırım elledi de… Yok artık dediğini duyar gibiyim. O karmaşada, öyle şeyler yaşanıyor ki vallahi de var artık efendim. Bu başına geldiğinde bağırmaz ya da tepki göstermezsen, yapan zat senin de zevk aldığını düşünecek ve daha da ileri gidecektir. He bağırırsan da; otobüste linç edilebilir. Bu kısmı da zaten bu şehrin en tezat halidir. Hem yaparlar, hem de bir durum olduğunda en namusludan, namuslu takılırlar. Kısaca sen kendini sağlama al, açını da iyi ayarla. Yoksa hayatın o dakikadan sonra kabusa dönebilir.
Madde/4
Gittiğin bir ortamda, arkadaş grubunda vs. yalnız olduğunu duyan erkekler, biraz da dikkat çekiciysen anında yapışırlar üzerine. Bir sinek gibi dolanıp dururlar tepende. Öylesine saçmalar, öylesine salak durumuna düşerler ki; sanki koca İstanbul kadınsız kalmış da; sen gelince libidoları keyiflenmiş gibi davranırlar. Ve tabi bir de giyim tarzına göre seni bir sınıfa koyarlar. “Evlenilecek ya da Eğlenilecek Kız” kavramı en yaygın olanıdır bizim memlekette. Biraz dekolten olsun, biraz sev kahkaha atmayı anında yapıştırırlar sevişilecek kız yaftasını. Eğer ki; katı ve kuralcı biriysen de “of abi bu kız çok ağır bana gelmez, ben daha gencim ve ciddi ilişki falan yok yani” diyerek, bir anda ilgiyi alakayı senden çekerler. Kısaca duygularınla öyle çok oynanır ki bu şehirde, köklerinin Osmanlı’ya dayandığını hemen belli eder bizim adamlar. Sen çizgini değiştirme ve sakın yenilme güzel sözlerine.
Madde/5
Şu dakikaya kadar hep erkekleri yerdim ve onlara giydirdim sözcüklerimi. Amaaa gel gör ki; bu şehirde seni en çok kadınlar zedeleyecektir bilesin. Bizim şehrin kadını pek bi kıskanç ve kem gözlüdür. Güzel giysiler, mükemmel bir parfüm, ahenkle dans eden saçlar ve güzel fizik bizde sevilmez öyle. Anında baştan aşağı süzülürsün, hele ki bir de beğenilen bir şeyine denk gelinsin… Muhtemelen o dakika kem gözden yere yapışacak, saniyesine kel kalacak ya da yüzünü sivilce basacaktır.
Zordur yani bu şehirde kadın olmak. Kalabalıktan sıyrılman, otobüste kendini kollaman, kem gözlere göğüs germen ve afilli sözlere aldanmaman gerekir. Dedim ya İstanbul’da insan olmak yetmez, superwoman olmak gerekir bazen…
