Yazı yazmayı unutmuşum. Ellerim de zihnim de örümcek bağlamış. Çarşafları kaldırıyorum şu an, biraz toz alır, ortalığı temizler eskisi gibi pırıl pırıl yaparım buraları.
Kolay değil 10 parmaklıdan 10 kollu bir canlıya dönüşmek. Kolay değil annelik. Hem de hiç kolay değil… Babalık cok kolay bak en azından ilk yıllarda öyle. Şimdi çok daha iyi anlıyorum mesela eskilerin neden erkekle kadın arasında en az 5 yaş olmalı dediklerini. Hayatımda görmediğim çizgiler, hiç tanışmam sandığım göz altı morlukları ve daha nicesiyle geçen dopdolu 10 ayım var avuçlarımda. Ve evet arkadaşlar, her çocuk kadını 5 yıl çökertiyor en az…
Kimisi için ohooo sen daha dur kısmındayım, kimisi için ah o günleri biz de görebilsek kısmında. Şu süreçte öğrendiğim tek bir şey var ama o da insanoğlunun en zor ve en hızlı büyüyen canlı olduğu.
Ley’den önce ve Ley’den sonra diye hayatım ikiye öyle bir ayrılıyor ki… Zor bir çocuk Leyla. İnatçı, hareketli, fazla kurcalayıcı ve fazla meraklı. Sürekli sorularına, meraklarına cevap vermek gerekiyor. Hiçbir zaman yatakta saatlerce yatan, bebek arabasında saatlerce takılan bir bebek olmadı.
Ve itiraf: ilk haftalarda birazcık pişmanlık yaşadım.. Sebebi basit. Konfor alanından çıkıyorsun ve tamamen bir bebeğin konforu için oluyor hepsi. İlk zamanlar asla mantıklı olamıyorsun ama zamanla bir dolu iyi ki oluyor kucağında aman sabahlar olmasın.
Bak mesala bu yazıyı tüm gece sadece 2.5 saat uyumuş biri olarak yazıyorum he. Ona rağmen diyorum aşırı seviyorum. Hani Çiko’yu da çok seviyordum da yok yok bu başkaymış gerçekten. Gördüm.
Çoğu zaman işi bırakmam ile ilgili soru geliyor sosyal medyadan. Zor olmuyor mu? Evde ne yapıyorsunuz? gibi… Evet zor. Yıllardır gece gündüz çalışan biri için çok zor. Zaten bu sebepten her boş anımda kitaplara gömülüp Leyla için farklı aktiviteler arıyorum. Bence benim sıkıntım şu; yaptığım her şeyi tüm enerjimi vererek yapmaya çalışıyorum. O yüzden de en iyisini yapmayı hedeflemek gibi anlamsız bir çabam var…
Leyla uyuduğunda sen de uyu dediler. Uyumadım. Televizyon kanallarında neler olduğuna dair tek bir fikrim de yok. Bacaklarımı uzatıp tv izleyemiyorum. O uyurken falan Pinterest’e girip aktivite bakıyorum. Ne bileyim yazılar okuyorum. He bir de farklı olarak sürekli uçak bileti kovalıyorum. Bence ben kafayı yemişim.
Dün neyle ilgili yazayım blog’a diye sormuştum çoğunluk annelik ve getirileri ile ilgili taleplerde bulunmuş Not aldım. Adım adım yazacağım. Bu uzun bir aranın selamı olsun. Daha sık gelin. Saymam bunu. Öperim yanacıklarınızdan…
Kendinize iyi bakın. :*
Melike
Her şeyin en iyisini yapabilme fikri insana her zaman bir güdülenme verir Ezgi hanım. Yani kötü bir şey değil bu,sizi takdir ediyorum. Keşke herkes sorumluluk alanında en iyisi olmak için tüm enerjisini sarf etse. Dünya daha yaşanılabilir bir yer olurdu eminim.. Evet benim de bir evladım var ve bu süreçten yakinen geçmiş biri olarak sizi çok çok iyi anlıyorum. Şimdi büyüdü bizim ufaklık ama işte o “büyüdü” kelimesi ne kadar az ne kadar yetersiz değil mi ? Ya bu büyüdü de nasıl büyüdü? diyesi geliyor insanın. Ben de işime ara verdim.. Çünkü kimseye emanet edemedim. Öğle uykusundan kalktığında beni göremediği için ağlamasını istemedim. Veya inatlaştığında benden başkası nasıl tepki verir kestiremedim. Ve daha bir yığın sebepten ötürü evde olmayı onun dibinde olmayı tercih ettim. Çok zor olsa da doğru yoldayız emin olun. Onlar bunun kıymetini ilerde bilir mi bilmez mi orasına da çok takılmıyorum. Biz anneyiz. En iyisini yapma çabamız devamlı olacak bunu biliyorum. Teşekkür beklemiyorum ama bu kadar emeğin karşılığında umarım onlar da hayatta iyi birer iz bırakabilirler. Bu süreç sadece uykusuzluk ve yorgunluktan ibaret olsaydı keşke. İnsan eskiden kim olduğunu bile unutuyor bence. Ben kim olduğumu hatırlamak için sessiz anları kovalıyorum. Başka türlü çıkamıyorum o sadece “anne” profilinden. Gezi derseniz… O geziler asla eskisi gibi değil. Bana artık gezi demek sadece yorgunluğu anımsatıyor. Çocuklar biraz daha büyüdüğünde belki 🙂 Çok zor olsa da iyi ki varlar !! Evlatlarımızın hep iyi insanlarla karşılaşmalarını ve hayatta iyiliğe özne olabilmelerini dilerim !! Sevgilerimle..
utopikkafa
Ah inşallah. Umarım iyiliklerle dolu bir ömürleri olsun… <3