Merhaba canısı. Ben selam verdiğinde gözümde gözlük yokken seni göremeyen miyop kız.
Bozuk benim gözlerim. Lense de uygun değil. Çizdirmek de en korktuğum şey.
Görmüyorum işte uzaktaki nesneleri.
Sen de kızıyorsun bana çoğu kez. Öküz diyorsun içinden. Bi’ -hay- bile demedi. Facebook , instagram, twitter hepsinde ekli ama belli ki havadaymış burnu. Artiiss. Selam bile vermedi.
Yapıştırıyorsun bana cici cici etiketleri.
Ben de sana benim dünyayı gözlüksüz olduğum zamanlarda nasıl gördüğümü anla diye bu en tepedeki fotoğrafı ekledim.
Tam olarak dünya gözlüklü ve gözlüksüz öyle işte.
Kızma yani bana. Ben daha etrafı net görmenin mi yoksa bulanıklığın mı daha iyi olduğunu keşfedemedim.
Bir de sen zulme çevirme şu kör talihi bana.
Umarım anladın sen beni.
Selam verince mal gibi takılıyorsam gözlüksüzlüğümden.
He ama gözlük varken hala selam vermiyorsam da evet senden haz etmiyor olabilirim.
Bil istedim. Miyop olmak yaşanmadan anlaşılmayacak kadar karmaşık bir durum. Sen beni anla.
Bye.
